Πολλοί ιδιοκτήτες επικαλούνται ένα ενδιαφέρον επιχείρημα για να μην στειρώνουν τα ζώα τους. Λένε οι άνθρωποι αυτοί, ότι η στείρωση δεν είναι κάτι το φυσιολογικό και ότι όταν κάποιος στειρώνει ένα ζώο παρεμβαίνει στη φύση. Πράγματι, ένα υγιές θηλυκό ζώο πρέπει να είναι σε θέση να αναπαράγεται. Από την άλλη πλευρά τι είναι πιο «φυσιολογικό»; Είναι μήπως τα εμβόλια δημιούργημα της φύσης; Ή μήπως τα αντιπαρασιτικά χάπια; Αφήνει κανένας τον σκύλο του ανεμβολίαστο ή χωρίς αντιπαρασιτική αγωγή με πρόσχημα τη …..φυσιολατρεία;
Ή μήπως είναι φυσιολογικό να βγάζουμε βόλτα τον σκύλο μας με λουρί; Ή να τον εκπαιδεύουμε (βασική υπακοή κλπ); Νομίζω πως από την στιγμή που ο άνθρωπος εξημέρωσε τον σκύλο και τον δέχτηκε ως σύντροφο, πολλά πράγματα ξέφυγαν από τη «φυσική οδό». Όμως προκύπτουν και λιγότερα φυσιολογικά ερωτήματα. Οι οπαδοί της «φύσης» θα επιτρέπουν στην σκύλα τους να ζευγαρώνει σε κάθε περίοδο, όπως επιβάλει η φύση; Και αν ναι, τότε τι θα τα κάνουν τα κουτάβια; Μήπως θα τα αφήσουν και αυτά ελεύθερα στη φύση; Η συλλογιστική αυτή καταλήγει είτε σε αδιέξοδο είτε σε ολέθρια αποτελέσματα. Ακόμα και αν παραδεχτούμε πως η στείρωση είναι παρά φύση ενέργεια, τότε ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται, διότι έχουμε βιάσει τη φύση με χίλιους τρόπους, τουλάχιστον σε ότι αφορά τον σκύλο μας π.χ. πόσο κοντά στη φύση είναι το πλαστικό σπιτάκι ή το έδαφος από μπετόν ή το συρματόπλεγμα που περιβάλει το χώρο του; Και που το λέει η φύση ότι ο σκύλος θα βγαίνει βόλτα μόνο όταν εμείς έχουμε τον χρόνο; Είναι τουλάχιστον υποκριτικό να εμμένουμε στην λατρεία της φύσης σε ότι αφορά την στείρωση και μόνο!
Γύρω από αυτό το ζήτημα κυκλοφορούν πολλοί μύθοι και προκαταλήψεις, σαν συνέπεια της ελλιπούς πληροφόρησης. Για το λόγο αυτό θα δούμε το θέμα συστηματικά.
Γιατί λοιπόν να στειρώσω τον σκύλο μου;
Υπέρ και Κατά
Αρσενικά
- Αποτρέπεται η εμφάνιση νεοπλασιών των όρχεων.
- Μειώνεται σε μεγάλο βαθμό η πιθανότητα εμφάνισης παθήσεων του προστάτη, οι οποίες είναι πολύ συχνές στους σκύλους, όπως η υπερπλασία και η προστατίτιδα.
- Σε περίπτωση κρυψορχίας (παραμονή του ενός ή και των δύο όρχεων στην κοιλιακή κοιλότητα ή στον βουβωνικό πόρο) η στείρωση είναι απαραίτητη για την πρόληψη περεταίρω παθολογικών καταστάσεων.
- Αποφεύγεται ανεπιθύμητη συμπεριφορά : το κυνήγι του θηλυκού σταματάει και επομένως εμπλέκονται σε λιγότερους τσακωμούς. Η τάση για «μαρκάρισμα» με ούρα σχεδόν εξαφανίζεται. Ακόμη μειώνεται η κυριαρχική τους τάση και η επιθετική συμπεριφορά λόγω έλλειψης ορμονών (σ.σ. δεν συμφωνούν όλοι οι επιστήμονες με αυτό)
Θηλυκά:
- Προλαμβάνεται μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Ένας προφανής λόγος για να καταφύγει ο ιδιοκτήτης στην στείρωση είναι για να αποφύγει ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, ιδιαίτερα μάλιστα εάν δεν επιθυμεί κουτάβια από το ζώο του. Και πράγματι, αν η σκύλα δεν είναι ιδιαίτερης αξίας γενεαλογικής ή ειδικών προδιαγραφών ζώο, η ακόμα αν ο ιδιοκτήτης δεν μπορεί να εξασφαλίσει την διάθεση των κουταβιών, τότε γιατί να ριψοκινδυνεύσει ένα «αναπαραγωγικό ατύχημα;». Ένα τέτοιο είδους «ατύχημα» είναι πολύ εύκολο να συμβεί κατά τη διάρκεια του περιπάτου, του κυνηγίου ή ακόμα και μέσα στον περίβολο μιας μονοκατοικίας, από το αρσενικό του γείτονα, του συναδέλφου κυνηγού ή και από ένα αδέσποτο. Επίσης σε νοικοκυριά στα οποία διαμένουν ένα αρσενικό και θηλυκό είναι μάλλον βέβαιο ότι θα υπάρξει ανεπιθύμητη κύηση.
Αλλά και σε ζώα αξίας, των οποίων ο ιδιοκτήτης δεν επιθυμεί απογόνους από αυτά, πάλι η στείρωση είναι μια καλή λύση, όπως και στις περιπτώσεις εκείνες, στις οποίες ο ιδιοκτήτης θεωρεί πως ο αναπαραγωγικός κύκλος του ζώου του έχει κλείσει αφού αυτό έχει ήδη γεννήσει μια η περισσότερες φορές. Γεγονός είναι πως ο ιδιοκτήτης έχει ένα άγχος λιγότερο, σε ότι αφορά την σκύλα του, αν επιλέξει τη στείρωση. - Είναι η θεραπεία εκλογής σε παθολογικές καταστάσεις της μήτρας όπως πυομήτρα (μόλυνση της μήτρας με συγκέντρωση πύου), μητρίτιδα, κυστικές αλλοιώσεις, ρήξη ή συστροφή μήτρας και νεοπλασίες
- Δεν στάζει αίμα κατά την περίοδο και δεν ακολουθούν το σκύλο υποψήφιοι αρσενικοί επιβήτορες.
- Έχει παρατηρηθεί βελτίωση συμπεριφοράς και στα θηλυκά (αμφιλεγόμενη από μερικούς).
5.Η στείρωση, επίσης, μειώνει την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου του μαστού στο θηλυκό σκύλο:
- Αν η στείρωση διενεργηθεί πριν τον 6 μήνα ζωής του ζώου, η πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου του μαστού, σχεδόν, εκμηδενίζεται.
- Κάποια προστασία από τον καρκίνο του μαστού παρέχεται ακόμη και σε ζώα στα οποία η στείρωση διενεργείται πριν την ηλικία των 2,5 ετών ή πριν εμφανίσουν τον 4ο οίστρο της ζωής τους.
- Η στείρωση συστήνεται να διενεργείται ακόμη και μετά την εμφάνιση του καρκίνου του μαστού καθώς διευκολύνει την εντόπιση νέων εστιών καρκίνου.
6.Μπορεί να βοηθήσει στη θεραπεία και βελτίωση της κλινικής εικόνας των ζώων με πρόπτωση κόλπου, πρόπτωση μήτρας και ενδοκρινολογικά προβλήματα όπως ο σακχαρώδης διαβήτης.
7. Σε ορισμένες παθολογικές καταστάσεις του σκύλου, η στείρωση είναι σχεδόν επιβεβλημένη. Για παράδειγμα, η δεμοδεκτική ψώρα, μεταδίδεται από τη μητέρα στα κουτάβια και γι αυτό πρέπει τα θηλυκά να αποκλειστούν από την αναπαραγωγή . Οι ορμονικές διαταραχές του θηλυκού, η ορμονική αλλεργία και η επιληψία είναι επίσης καταστάσεις στις ποίες η στείρωση έχει θεραπευτικό ρόλο
Ποιες είναι οι πιθανές αρνητικές επιπτώσεις της στείρωσης;
1.Ακράτεια ούρων: μπορεί να συμβεί στα θηλυκά. Εμφανίζεται λίγα χρόνια μετά την επέμβαση αλλά θεραπεύεται.
2.Πόνος μετά την εγχείρηση, παροδικός.
3.Διαταραχή ανάπτυξης: έχει αναφερθεί αλλά σε πολύ χαμηλή συχνότητα.
Μύθοι και αλήθειες για τη στείρωση
- Συνοδεύεται πάντα από πρόσληψη βάρους: Υπάρχει όντως μείωση στον μεταβολισμό του στειρωμένου ζώου, αλλά με την κατάλληλη προσαρμογή στην τροφή ή/και την άσκηση δεν είναι δεδομένη η πρόσληψη βάρους.
- Δημιουργεί προβλήματα αυτοπεποίθησης στα αρσενικά σκυλιά: Δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Η μειωμένη ερωτική διάθεση λόγω έλλειψης ορμονών δημιουργεί αυτή την ανθρωποκεντρική εντύπωση.
- Τα θηλυκά είναι αναγκαίο να γεννήσουν τουλάχιστον μια φορά πριν στειρωθούν: Αυθαίρετη και επιστημονικά αβάσιμη άποψη. Σίγουρα τα αδέσποτα θα ήταν πολύ λιγότερα χωρίς τέτοιου είδους παραπληροφόρηση. Ένας μύθος που διαδίδεται ευρύτατα μεταξύ των ιδιοκτητών, λέει ότι για να γίνει στείρωση του θηλυκού θα πρέπει αυτό να έχει γεννήσει τουλάχιστον μια φορά. Αυτό είναι εντελώς αναληθές. Η γέννα σε τίποτα δεν επηρεάζει την επέμβαση. Ούτε άμεσα, ούτε έμμεσα. Ούτε θετικά, ούτε αρνητικά. Για την ακρίβεια είναι δύο γεγονότα εντελώς ανεξάρτητα μεταξύ τους: η γέννα και η στείρωση. Και βέβαια παραμονεύει και το αμείλικτο ερώτημα: τι θα γίνουν τα κουτάβια;
- Η αναισθησία κατά την επέμβαση είναι πολύ επικίνδυνη: Εμπεριέχει ελάχιστο κίνδυνο ο οποίος γίνεται αμελητέος σε υγιή και καλά εξετασμένα σκυλιά.
- Οι στειρωμένοι σκύλοι δε μπορούν να ασκήσουν καλά τα εργασιακά τους καθήκοντα: Αυτή η άποψη βασίζεται στο ότι τα ένστικτα του σκύλου (για κηνύγι, φύλαξη, ποιμενικά καθήκοντα) έχουν ορμονική βάση. Οι ειδικοί συμπεριφοριολόγοι διαφωνούν και εδώ, με άλλους να πιστεύουν ότι τα ένστικα είναι έμφυτα σε κάθε φυλή από την επιλεκτική αναπαραγωγή αιώνων, και άλλους να πιστεύουν ότι είναι θέμα ορμονών. Συμφωνούν πάντως στο ότι η διαφορά είναι μικρή, εάν υπάρχει.