Η διαγνωστική προσέγγιση στους σκύλους με αιματοχεζία είναι ίδια με αυτή που ακολουθούμε για τη διάρροια του παχέος εντέρου κοινώς κολίτιδα.
Οι πιο κύριες αιτίες που προκαλούν αιματοχεζία είναι:
1)Παράσιτα:Τα αγκυλόστομα (Whipworms & Hookworms) είναι σκουλήκια πάχους όσο μια κλωστή και μήκους έως 1 εκατοστό. Τα αγκυλόστομα δαγκώνουν ένα κομμάτι του βλεννογόνου του εντέρου και έτσι προσκολλώνται στον οργανισμό που παρασιτούν. Εάν ο αριθμός τους είναι μεγάλος η απώλεια αίματος που συμβαίνει στα σημεία που είναι προσκολλημένα στο έντερο προκαλεί την εμφάνιση αναιμίας καθώς και κοπράνων μαύρου χρώματος (μέλαινα). Η εργαστηριακή ανάλυση κοπράνων εντοπίζει τα αβγά του παρασίτου και έτσι ο κτηνίατρος θέτει την διάγνωση και μπορεί να προχωρήσει στην φαρμακευτική θεραπεία.
2)Τροφική Δυσανεξία ή Αλλεργία: Σε ένα ποσοστό περίπου 10 έως 15% των σκύλων με τροφική αλλεργία παρατηρούνται εκτός από το κυρίως σύμπτωμα που είναι ο κνησμός και συμπτώματα από το γαστρεντερικό σωλήνα όπως έμετοι, διάρροια και κολίτιδα με βλεννοαιμορραγικά υδαρή κόπρανα. Η αποτελεσματική θεραπεία της τροφικής αλλεργίας βασίζεται στην ταυτοποίηση του ή των υπεύθυνων αλλεργικών συστατικών της τροφής τα οποία δεν θα πρέπει να επαναχορηγηθούν στο ζώο για όλη την υπόλοιπη ζωή του.
3)Κολίτιδα:Τα κοινά συμπτώματα της κολίτιδας περιλαμβάνουν χαλαρές κενώσεις που περιέχουν νωπό (έντονο κόκκινο) αίμα ή βλέννα, συχνές προσπάθειες για να αφοδεύσει, παραγωγή μικρών ποσοτήτων κοπράνων, και τέντωμα για αφόδευση. Πολλοί τύποι φλεγμονωδών παθήσεων μπορούν να προκαλέσουν ή να συνδέονται με κολίτιδα. Οι παθήσεις αυτές συλλογικά είναι γνωστές ως "φλεγμονώδης νόσος του εντέρου», επειδή τα κλινικά συμπτώματα των παθήσεων είναι πολύ παρόμοια. Οριστική διάγνωση της συγκεκριμένης διαταραχής είναι απαραίτητη για τη σωστή θεραπεία. Οι διάφορες φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου περιλαμβάνουν:
Λεμφοκυτταρική ή Πλασμοκυτταρική: είναι η πιο κοινή φλεγμονώδης νόσος του εντέρου των σκύλων. Η οριστική αιτία δεν είναι γνωστή, αλλά πιστεύεται ότι προκαλείται από υπερβολική αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Ιστιοκυτταρική: είναι ελκώδης κολίτιδα που χαρακτηρίζεται από έλκη και φλεγμονή του παχέος εντέρου. Θεωρείται πιο συχνή σε μικρά σκυλιά ράτσας μπόξερ.
Κοκκιωματώδης κολίτιδα: είναι μια ασυνήθιστη, ελάχιστα κατανοητή και σοβαρή ασθένεια του παχέος εντέρου που μοιάζει με τη νόσο του Crohn στον άνθρωπο. Η λέξη «κοκκιωματώδης" αναφέρεται στις ειδικές κατηγορίες των φλεγμονωδών κυττάρων που υπάρχουν στο παχύ έντερο σε αυτή τη διαταραχή.
Ηωσινοφιλική κολίτιδα: χαρακτηρίζεται από την παρουσία ηωσινόφιλων (ένας τύπος λευκών αιμοσφαιρίων που συνδέονται με αλλεργικές αντιδράσεις ή παράσιτα) στην φλεγμονή. Η αιτία της ηωσινοφιλικής κολίτιδας είναι άγνωστη, αλλά μπορεί να συμμετέχουν η τροφική αλλεργία ή παρασιτική μόλυνση.
Πολλοί λοιμογόνοι παράγοντες μπορούν επίσης να προκαλέσουν συμπτώματα κολίτιδας:
Α)Βακτήρια: κλωστρίδια, Salmonella, E. coli, Campylobacter, και άλλα
Β)Ιοί: ιός κορώνα, Parvo ιός
Γ)Μύκητες:ιστοπλάσμωση, pythiosis και protothecosis
4)Νεοπλασία:μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα παρόμοια με αυτά που συμβαίνουν στη κολίτιδα, όπως ανοιχτό κόκκινο αίμα στα κόπρανα, βλέννα στα κόπρανα, διατάσεις για να αφοδεύσει, αυξημένη συχνότητα αφόδευσης και επώδυνη αφόδευση. Οι συνηθέστεροι τύποι καρκίνου που προκαλούν αιματοχεζία στους σκύλους είναι αδενοκαρκίνωμα του πρωκτού, πολύποδες του πρωκτού και λειομυοσάρκωμα ή λειομύωμα του παχέος εντέρου.
5)Εγκολεασμός Ειλεοκολικός ή Τυφλοκολικός:είναι η σύμπτυξη του εντέρου στον εαυτό του στα σημεία ένωσης του ειλεού με το κόλον ή του τυφλού με το κόλον και μπορεί να προκαλέσει μερική ή ολική απόφραξη του εντέρου με αποτέλεσμα δυσκολία στην αφόδευση ("τεινεσμός") ή παρουσία αίματος ή βλέννας στα κόπρανα.
6)Αιμορραγική Γαστρεντερίτιδα:είναι μια δραματική, δυνητικά θανατηφόρα διαταραχή από άγνωστη αιτία. Εμφανίζεται κυρίως σε μικρές φυλές σκύλων και χαρακτηρίζεται από αιφνίδια έναρξη ακατάσχετης αιματηρής διάρροιας (συχνά έχει την εμφάνιση και τη συνοχή «μαρμελάδας βατόμουρου») και περιστασιακά οι σκύλοι κάνουν εμετό.
7)Τραύμα: η οξεία αιματοχεζία οφείλεται σε τραύμα το οποίο μπορεί να είναι είτε εσωτερικό (κατάποση ξένου σώματος ή κόκκαλων) ή εξωτερικό (αμβλύ τραύμα από ένα αυτοκίνητο).
8)Φλεγμονή των περιπρωκτικών αδένων: Τα περιπρωκτικά συρίγγια είναι μια διαταραχή κατά την οποία παρατηρείται φλεγμονή στις περιοχές του πρωκτού, ορθού, και περινέου και οι περιοχές αυτές είναι ερεθισμένες. Η διαταραχή αυτή είναι επώδυνη για τα ζώα, και συχνά παρατηρούνται εξελκώσεις.
9)Διαταραχές στην πήξη του αίματος: οφείλονται σε ηπατική ανεπάρκεια, ή σε μερικά τοξικά δηλητήρια για αρουραίους, και στο χαμηλό αριθμό αιμοπεταλίων ("θρομβοπενία") που μπορεί να οδηγήσουν σε αίμα στα κόπρανα και να μπερδευτεί με κολίτιδα.
10)Παγκρεατίτιδα: ονομάζεται η φλεγμονή του παγκρέατος και μπορεί να οδηγήσει στην παρουσία αίματος και βλέννας στα κόπρανα.
Για τη διάγνωση της αιτίας που προκάλεσε απώλεια αίματος στα κόπρανα θα χρειαστεί οι ιδιοκτήτες να δώσουν ένα πλήρες ιστορικό της υγείας του σκύλου και την έναρξη των συμπτωμάτων. Ο κτηνίατρός θα εκτελέσει μια πλήρη φυσική εξέταση, συμπεριλαμβανομένου γενικής και βιοχημικής εξέτασης αίματος εάν χρειαστεί. Εάν μια υποκείμενη ασθένεια προκαλεί φλεγμονή ή μόλυνση σε κάποιο μέρος του εντερικού σωλήνα, η γενική εξέταση αίματος θα το δείξει αυτό.
Επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί απεικόνιση με ακτίνες Χ για τον οπτικό έλεγχο της κοιλιακής χώρας. Αυτή η διαγνωστική μέθοδος μπορεί να ανιχνεύσει πολλές από τις διαταραχές που επηρεάζουν το πεπτικό σύστημα, συμπεριλαμβανομένων των ξένων σωμάτων στο στομάχι ή στο έντερο, ή εσωτερικά κατάγματα. Ένα κοιλιακό υπερηχογράφημα μπορεί να προσφέρει ακόμα μεγαλύτερη απεικόνιση από μια ακτινογραφία, που επιτρέπει στον κτηνίατρο την ανίχνευση μάζας στην κάτω κοιλιακή χώρα.
Μία άλλη χρήσιμη διαγνωστική διαδικασία για τον οπτικό έλεγχο του εσωτερικού χώρου και τη δειγματοληψία ιστού για εργαστηριακές δοκιμές είναι η πρωκτοσκόπηση ή κολονοσκόπηση. Η διαγνωστική αυτή μέθοδος είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για τη διάγνωση των φλεγμονωδών παθήσεων ή νεοπλασίας.